- پودنه لب جوی (نَ /نِ یِ لَ بِ)
پودنۀ جویباری. نعناع وحشی. رجوع به پودنه شود: ملک علاءالدین (ازسلاطین غور) قصد بهرامشاه کرد و بهرامشاه با او در کنار آب باران مصاف داد با وجود اینکه دویست فیل جنگی داشت از علاءالدین منهزم شد و شب از شدت سرما پناه بخرابه ای برد دهقانی دید گفت طعام چه داری مرد دهقان پنیر و پودنۀ لب جوی آورد. (جامعالتواریخ رشیدی)